به ويروس هپاتيتب به سه حالت متفاوت ممكن است ديده شود:
هپاتيت حاد:در اين حالت، بيمار پس از يك دورهي مقدماتي با نشانههايي مانند تب، سرماخوردگي، تهوع، استفراغ و درد شكم، دچار زردي ميشود. اولين عضوي كه زردي در آن ديده ميشود، سفيدي چشمها است. به طور معمول، اين علائم خودبهخود برطرف ميشود و پس از 6 ماه خون از ويروس پاك ميشود و فقط در 5 تا10درصد بيماران مزمن ممكن است آلودگي مزمن شود.
هپاتيت مزمن: در اين حالت، نشانهها بسيار غير اختصاصي است. شايعترين نشانهي
هپاتيت مزمن، ضعف و خستگي طولاني است. گاهي ممكن است زردي خفيف يا خارش وجود داشته باشد. با پيشرفت بيماري ممكن است زردي خفيف يا خارش وجود داشته باشد.با پيشرفت بيماري ممكن است نارسايي كبدي بروز كند. اين افراد بايد تحت نظر پزشك باشند و در صورت نياز، دارو درماني شوند.
آلودگي بدون علامت:در اين حالت، فرد بدون هيچگونه نشانهي باليني و يا آزمايشگاهي از بيماري كبدي ، ويروس هپاتيت را در خون خود دارد و ميتواند آنرا به سايرين انتقال
دهد. اين افراد به درمان دارويي نياز ندارند ولي خطر مزمن شدن هپاتيت در آنها
زياد است و بايد هر 6ماه يكبار توسط پزشك بررسي شوند.(ناقلین)
هپاتيت حاد:در اين حالت، بيمار پس از يك دورهي مقدماتي با نشانههايي مانند تب، سرماخوردگي، تهوع، استفراغ و درد شكم، دچار زردي ميشود. اولين عضوي كه زردي در آن ديده ميشود، سفيدي چشمها است. به طور معمول، اين علائم خودبهخود برطرف ميشود و پس از 6 ماه خون از ويروس پاك ميشود و فقط در 5 تا10درصد بيماران مزمن ممكن است آلودگي مزمن شود.
هپاتيت مزمن: در اين حالت، نشانهها بسيار غير اختصاصي است. شايعترين نشانهي
هپاتيت مزمن، ضعف و خستگي طولاني است. گاهي ممكن است زردي خفيف يا خارش وجود داشته باشد. با پيشرفت بيماري ممكن است زردي خفيف يا خارش وجود داشته باشد.با پيشرفت بيماري ممكن است نارسايي كبدي بروز كند. اين افراد بايد تحت نظر پزشك باشند و در صورت نياز، دارو درماني شوند.
آلودگي بدون علامت:در اين حالت، فرد بدون هيچگونه نشانهي باليني و يا آزمايشگاهي از بيماري كبدي ، ويروس هپاتيت را در خون خود دارد و ميتواند آنرا به سايرين انتقال
دهد. اين افراد به درمان دارويي نياز ندارند ولي خطر مزمن شدن هپاتيت در آنها
زياد است و بايد هر 6ماه يكبار توسط پزشك بررسي شوند.(ناقلین)
هپاتیت ب و راههای انتقال
هپاتیت ب و راههای انتقال