قسمتی از متن :
از آغاز روند صنعتی شدن، تهران همواره با دارا بودن تقریبی یک / دوم صنایع، مهم‌ترین قطب صنعتی کشور بوده است و اگر چه اتخاذ خط مشی‌های تمرکززدایی صنعتی از سال 1346 به بعد و قانون ممنوعیت احداث صنایع در شعاع 120 کیلومتری تهران در یک دوره زمانی موجبات کاهش تدریجی استقرار صنایع در تهران را فراهم آورد، اما در عوض به انتقال تمرکز صنعتی به نواحی اطراف و ظهور محورهای صنعتی پیرامونی در امتداد جاده‌های ارتباطی و اصلی و در اتصال به تهران انجامیده است.
این تحقیق سعی دارد رابطه این استقرار را با مدیریت شهری مورد پژوهش قرار دهد در این فصل کلیات تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. بر این اساس هدف اصلی تحقیق حاضر پس از طراحی و توسعه چارچوب نظری تحقیق، به بیان فرضیه(فرضیات) تحقیق پرداخته شد و در نهایت جهت سنجش هدف اصلی تحقیق چهار فرضیه ایجاد گردید.