با توجه به صنعتی شدن جامعه و لزوم پیشرفتهای اقتصادی در سایه افزایش کارهای تولیدی و پیمانکاری ومقاطعه کاری وهمچنین ازدیاد جمعیت ونیروی کاروتنوع کار، تعاملات بین کارفرما و کارگر درسالهای اخیر افزایش یافته است . بدیهی است باافزایش این تنوع کار وتعاملات ، برخوردها وشکایات وپاره ای مسائل واختلافات نیزدر محیط های کاری بوجود می آید.بهبود روابط کارگر و کارفرما جز با تنظیم قوانین ونظارت و بازرسی وکنترل این روابط وحل مشکلات واختلافات آنها در مراجع حل اختلاف صورت نمی گیرد بنابراین درقانون کارجمهوری اسلامی ایران مرجعی به عنوان هیات حل اختلاف جهت رسیدگی به این اختلافات وحل وفصل آنها پیش بینی شده است . هدف از این مقاله نیزپاسخ دهی به نیاز آحاد جامعه کارفرمایان وکارگران و پژوهشگران واتحادیه کارگری و کارفرمایان و معرفی ،تحلیل وشناخت وبررسی حقوقی وقضایی مراجع حل اختلاف کار دردیوان عدالت اداری و دادگاه های عمومی است .که با مراجعه به کتابخانه ها واسناد معتبر وبه روش تحقیقات اکتشافی وتوصیفی وتجارب علمی وکاری گردآوری شده است .