گلرنگ : نام علمی : CARTHAMUS TINCTORI USL.
مبداء پیدایش آن در خاور دور نزدیک هند و چین و هدف از تولید آن استفاده از مواد رنگی که در گلبرگ آن زیاد بوده و امروزه به عنوان گیاهی جهت استحصال روغن استفاده می شود. درصد روغن دانه در بعضی از ارقام و در بعضی شرایط تا 45 درصد وزن دانه نیز می رسد. و COMPOSITAE از تیره کومپوز یت ه CARTHAMUS TINCTORIUSL. گلرنگ گیاهی است با نام علمی در ابتداي مرحله رشد حالت غنچه اي روزت می گیرد، گلرنگ داراي ریشه مستقیم و توسعه یافته و قوي است و ریشه هاي جانبی زیاد تولید می کند. برگهاي گلرنگ قلبی شکل و بدون دمبرگ و دندانه دار و گل آذین گلرنگ بصورت طبق و در
انتهاي ساقه اصلی و فرعی پدیدار می شود. گلها به دلیل اینکه پرچمها زودتر می رسد خود عقیم است اما از آنجائیکه دانه گرده گلهاي مجاور واقع در یک طبق می تواند همدیگر را بارور سازند عملاً گیاهی خودگشن است ولی درصدي دگرگشنی نیز توسط حشرات دیده می شود.
میوه آن فندقه است. گلرنگ گیاهی روز بلند اما گلدهی در هواي گرم به میزان قابل توجهی جلو می افتد و جزء گیاهان سرما دوست است اما بعد از انتقال گیاه از مرحله رویشی به زایشی به سرما حساس می شود. و در زمان گلدهی به هواي مرطوب اصلاً علاقمند نیست. مقاومت به خشکی در گلرنگ از جو کمتر است و به ایستادگی آب و کمبود تهویه حساس است. خاکهاي که داراي ازت زیاد هستند براي رشد آن مناسب نیست و از PH= گلرنگ دوست دار خاکهاي عمیق با 7 لحاظ مقاومت به شوري از جو کمتر ولی از پنبه و سورگوم مقاوم تر است. از لحاظ تناوب باید هر 4 سال یکبار در تناوب قرار گیرد. حرارت مناسب براي جوانه زنی 15 درجه سانتی گراد است و از لحاظ آبیاري گیاهی مقاوم به خشکی است مگر در دوران گلدهی که به کم آبی حساس است. برداشت گلرنگ را می بایستی بلافاصله پس از خشک شدن و قهوه اي شدن برگها و طبق و نیز خشک شدن و سخت
25 % روغن است. - شدن دانه هاي وسط طبق (بطوریکه بسهولت از طبق جدا شود) انجام داد. دانه گلرنگ داراي 45
SESAMUM INDICUML کنجد : نام علمی