مقاله باز زنده سازی الگوها و مولفه های معماری ایرانی درطراحی مجتمع های مسکونی

قسمتی از متن :

نگاه کلی به معماری معاصر ایران گویای بی توجهی به گذشته و محیط پیرامون می باشد .معماری امروز مسیر شخصی و دلخواه خود را می رود تا به نهایت تکثر و پراکندگی بیانجامد و هیچ وحدتی را در خود نبیند. عدم توجه به این مهم، سبب  فزونی یافتن
بی هویتی در سیمای شهرهای کنونی ایران، خاصه شهر تهران گشته است. ساختمان از جمله عناصر شاخص در سیمای شهرها ضمن پوشش و کالبد می تواند نمود هویت معماری در ایران باشد .نمایش هویت اصیل ایرانی با بهره گیری از معیارهای شناخته شده در معماری ایرانی قابل پرداخت می باشد . هنر معماری یکی از بارزترین مظاهر تمدن هر قوم وملت است . معماری ایران و آنچه که از گذشته تاکنون به یادگارمانده است ، شناسنامه معتبرمردم در این سرزمین است ،آداب و رسوم ،مراسم مذهبی ، روحیه  اخلاقیات و اندیشه نسل ها در معماری ایران انعکاس واضحی دارد.با مروری کوتاه بر سیر تاریخی و شکل گیری شهرها ازگذشته تا کنون درمی یابیم که فضای درونی و بیرونی بناها
در دوره های مختلف تاریخی متاثر از عوامل گوناگونی چون حاکمیت ،مسائل سیاسی ،
اقتصادی وآداب و رسوم بوده است . بناهای تاریخی و آثاربه یاد ماندنی و پابرجا که
ازدوران کهن استواری خود را حفظ کرده اند نتیجه قرن ها فکر و تلاش نیاکان ما است .
معماری با ایدئولوژی مردم ارتباط نزدیک دارد و معمار باید بنا و ساختمان را بر اساس تفکرات، باورها و فرهنگ مردم سرزمین بسازد ؛ اما آنچه که امروزه شاهد آن هستیم این است که در معماری توجهی به ایدئولوژی مردم نمی شود . هنر معماری بی شک یکی از بارزترین مظاهر تمدن هر قوم و ملت است ونوع چینش ساختمان ها و نمای داخلی
یا بیرونی آن رابطه ای تنگاتنگ با فرهنگ و اقتصاد آن جامعه دارد . طی چندین سال
گذشته بر اثر تغییر و تحولات اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی دگرگونی های بسیاری در نوع
وچگونگی شکل گیری بافت های مسکونی رخ داده است . این تغییرات می تواند در قالب رشد و توسعه یا افول و ممات شهر در طول تاریخ ظهور پیدا کند . معماری هنری است با پیشینه ای به وسعت زندگی انسان زمانی که انسان به مکانی برای زیستن نیاز پیدا کرد، هر روز این مکان را تغییر داد. تغییراتی که منجر به خلق هنر شد. معماری ایرانی نیز از گذشته در میراث تاریخی ما وجود داشته و در هر دوره ای نسبت به هویت و اجتماع همان دوره، دچار تغییراتی شده است اما آن چه امروز در معماری این مرز و بوم مشاهده می شود، فاصله بسیاری با آنچه که از پیشینیان به جا مانده، دارد.